مجموعه  تاریخی  میدان  امیرچخماق  در مرکز  بافت  تاریخی   شهر یزد  واقع شده است.  بنیاد  این اثر   به  دوره ی  تیموری  و  زمان  حکومت  جلال الدین  امیر چخماق  شامی  برمی گردد.  "امیرچخماق"  با هم فکری  همسرش  " ستی فاطمه خاتون"  مسجدی به  نام  جامع نو  و  در جهت  شمالی  آن  میدانی  گسترده  را  احداث  کرد ، که  به  میدان  امیرچخماق  مشهور شد .  نام کنونی مسجد جامع نو ، مسجد  امیر چخماق  است .  بناهای  میدان  امیر چخماق   چندین سده  قدمت  دارند  که  طی  دوره ی  تیموری  تا دوره ی  قاجار  تأسیس  شده اند . این  میدان   آثار دیگری از جمله  دو آب  انبار تکیه ی  امیرچخماق  ،حسینیه ، کاروان سرا ،  بازار حاجی قنبر و بقعه ی ستی خاتون  داشته است  و نمای زیبای  تکیه بیش از هر بنای  دیگری  در میدان خودنمایی می کند. در دوره ی شاه عباس صفوی ، بخشی از بناها  بازسازی شد ؛ ازجمله چهار سوقی (بازار) که بر روی  کاروان سرا ساخته  شد.  اوایل  قرن  سیزده هجری  بنای  دیگری در جلوی  میدان  مسجد  و سر در بازار احداث  شد و تکیه ی  امیرچخماق  نام گرفت. این  بنای زیبا که از نظر ویژگی های  معماری از شاخص های شهر یزد است ، غرفه های فراوانی در دو سوی خود  دارد و بر اساس کتیبه ی مرمر موجود در شاه نشین ، تاریخ ساخت آن ۱۲۹۶ ه.ق (۱۲۵۸ خورشیدی) است. غرفه ها در  سه طبقه و با شیوه ی  پلکانی ، از  آجر ساخته شده اند . بخش   شاه نشین محل  استقرار شاه  یا حاکم  برای  تماشای  مراسم  سوگواری و نخل برداری  بوده  و بانوان  در غرفه هایی دو سمت آن مراسم را تماشا می کردند.

تکیه امیر چخماق در سال ۱۳۳۰ و مسجد امیر چخماق در سال ۱۳۴۱ درفهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیدند.